เพราะ “การศึกษา” คือ ปัจจัยขั้นพื้นฐานที่สำคัญของประเทศชาติ เพราะหากประชาชนในประเทศได้รับการศึกษาที่ดีและเท่าเทียมกัน ประชาชนในชาติก็จะสามารถนำความรู้ด้านต่างๆ ที่ได้เล่าเรียนมาพัฒนาประเทศชาติให้เจริญก้าวหน้า แต่เนื่องจากประเทศไทยเป็นประเทศกำลังพัฒนา ประชากรส่วนใหญ่ของประเทศมีอาชีพเกษตรกรรม ทำนาทำไร่ทำสวน ฐานะยากจน ทำให้เด็กบ้างคนไม่ได้รับการศึกษาขั้นพื้นฐานตามที่รัฐบาลกำหนด เพราะหลายครอบครัวผู้ปกครองไม่เห็นความสำคัญของการศึกษา เด็กจึงถูกละเลยและเลิกเรียนไปในที่สุด จึงทำให้เกิดความเหลื่อมล้ำในสังคม ทำให้ประเทศพัฒนาไปอย่างล่าช้า
น้องพีท-นายอรณ ยนตรรักษ์ ประธานกลุ่มจิตอาสา The Lionheart Society จากโรงเรียนนานาชาติฮาโรว์ บอกว่า จากเหตุผลดังกล่าว ทำให้พวกเราคิดว่า เด็กๆ ทุกคนไม่ว่าจะยากดีมีจน เขาควรได้รับโอกาสทางการศึกษาที่เท่าเทียมกัน โดยเฉพาะการเรียน “ภาษาอังกฤษ” เพราะปัจจุบันเป็นโลกยุคดิจิตอล การสื่อสารเปิดกว้าง ถ้าเราสามารถสื่อสารหรือเรียนรู้ภาษาอังกฤษ เราก็จะสามารถสื่อสารกับคนทั่วโลกได้ ที่สำคัญหากเรารู้ภาษาอังกฤษก็จะทำให้เรามีโอกาสในการทำงานที่ดีขึ้น ดังนั้นผมกับเพื่อนๆ ในกลุ่ม The Lionheart Societyจึงได้ทำโครงการครูอาสา เพื่อไปสอนหนังสือให้กับเด็กๆ ผู้ยากไร้ ที่อาศัยอยู่ในสลัมและในชุมชนแออัด อาทิ ชุมชนสลัมหัวรถจักรตึกแดง ชุมชนสลัมริมคลองหลอด และโรงเรียนในถิ่นทุรกันดารแถบภาคอีสาน เพื่อให้เด็กๆเหล่านั้นได้มีโอกาสเท่าเทียมกับเด็กคนอื่นๆ
น้องพีท-อรณ ยนตรรักษ์ เล่าต่อว่า โครงการครูอาสา เกิดขึ้นจากความรักและความชื่นชอบในภาษาอังกฤษ และอยากแบ่งปันความรู้ให้กับเพื่อนๆ ที่ด้อยโอกาส พวกเราสละเวลาตอนปิดเทอมไปสอนเด็กๆ เราทำอย่างต่อเนื่องมาเป็นเวลา 5 ปี แล้ว โดยผมก็จะทำหน้าที่สอนภาษาอังกฤษให้เด็กๆ แม้แต่ละครั้งจะเป็นช่วงระยะเวลาไม่นาน แต่สิ่งที่ผมหวังคือจะเป็นการจุดประกายให้น้องๆ ผู้ด้อยโอกาสเหล่านี้ได้เห็นความสำคัญของการศึกษา โดยเฉพาะการต้องมีความรู้ด้านภาษาอังกฤษ เพราะภาษาอังกฤษจะเป็นสิ่งที่จำเป็นมากขึ้นเรื่อยๆ กับทุกคนในอนาคต เนื่องจากปัจจุบันโลกเรามีการติดต่อถึงกันมากขึ้น มีชาวต่างชาติมาท่องเที่ยว ทำงาน ค้าขายในประเทศไทยเป็นจำนวนมาก ทุกคนจึงมีความจำเป็นต้องเข้าใจและสื่อสารกับคนต่างชาติได้ เพื่อโอกาสที่ดีในการทำงาน และสามารถยกระดับคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
สำหรับผมแล้ว ผมเชื่อว่าการศึกษาที่ดีจะนำไปสู่สิ่งดีๆ อื่นๆ ตามมาในอนาคต นอกจากนี้ความตั้งใจจริง ความพยายาม และเวลาที่เสียไป ในการไปสอนน้องๆ เหล่านี้ ถ้าสามารถสร้างแรงบันดาลใจทำให้เด็กอย่างน้อย 1 คนเป็นผู้ใหญ่ที่มีอนาคตที่ดีขึ้น ผมก็ถือว่าคุ้มค่าสำหรับผมแล้วครับ